ความชุกความไม่มั่นคงทางอาหารเป็นตัวชี้วัดสำคัญในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) เป้าหมายที่ 2 SDG 2: Zero Hunger เพื่อยุติความหิวโหยและความอดอยากทุกรูปแบบภายในปี 2573 เป้าหมายนี้มีความสำคัญในการส่งเสริมความมั่นคงทางอาหาร ยกระดับโภชนาการ และสนับสนุนเกษตรกรรมที่ยั่งยืน เพื่อรับประกันว่าทุกคนสามารถเข้าถึงอาหารที่เพียงพอและมีคุณค่าทางโภชนาการอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปี
การวิเคราะห์ความชุกความไม่มั่นคงทางอาหาร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ความไม่มั่นคงทางอาหารในปัจจุบันและระดับความรุนแรงของปัญหา รวมถึงวิเคราะห์ความชุกความไม่มั่นคงทางอาหารในกลุ่มประชากรย่อยต่าง ๆ ทำให้สามารถระบุพื้นที่หรือกลุ่มประชากรที่มีความเสี่ยงต่อความไม่มั่นคงทางอาหาร อันมีส่วนสำคัญในการจัดลำดับความสำคัญ สนับสนุนการวางแผน และการจัดสรรทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ ผลการศึกษาที่ได้คือตัวชี้วัดความชุกความไม่มั่นคงทางอาหารของประชากรในระดับตำบลหรือรูปแปลง และระดับชนบท สามารถนำไปใช้ประกอบการรายงานผลเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน เป้าหมายที่ 2 และประกอบแผนปฏิบัติการด้านการจัดการด้านอาหารของประเทศไทย ระยะที่ 1 (พ.ศ. 2566 - 2570) ยุทธศาสตร์ที่ 1 ด้านความมั่นคงทางอาหาร
กลุ่มบริการและเผยแพร่ข้อมูลสถิติ